شب تاره

شب تاره، گریه داره

شب تاره، گریه داره

تو سکوت ماه و مهتاب و ستاره

توی قلبم، غـمِ یاره

دردی از یه اتفاق ناگواره

روزی صدبار، در و دیوار

به یادم میارن اون روزو دوباره

که لگد زد، زد و بد زد

جوری که اشک علی رو دربیاره

راستی بگو که دردت پهلوت خوب شده یا نه

وَرَم بازوت خوب شده یا نه

گوشه ی ابروت خوب شده یا نه

راستی بگو کبودیِ روت خوب شده یا نه

چشمای کم سوت خوب شده یا نه

لرزش زانوت خوب شده یا نه

... امشب شـده آروم جـونـم ، إنا اِلیهِ الـراجعـونم ...

سرده کوفه، دردِ کوفه

اینه که لبریزه از نامرده کوفه

تف به دنیا، خیلی زهـرا

به خدا دل منو، خون کرده کوفه

وای از اون روز، روز پُر سوز

که دوباره زیـنـبـم برگرده کوفه

کوچه بازار، مَردم آزار

مثلاً حرمله ی ولگرد کوفه

ازم نپرس چی میاد آخر سَر حسینم

وای از سَر و پیکر حسینم

غصه نخور مـادرِ حسینم

ازم نپرس من خودمم مظطر حسینم

خنجر کجا؟ حنجر حسینم

دلواپس خواهـر حسینم

غریب کربلا حـسـیـنـم ... غریب کربلا حـسـیـنـم