اگه تو روضه چشام میشه تر

اگه تو روضه چشام میشه تر، تو بهم دادی

اگه تو روضه چشام میشه تر، تو بهم دادی

به من بد اگه میگن نوکر، تو بهم دادی

من همون اولشم کامم وا شده با تربت

اولین لقمه رو قبل از مادر، تو بهم دادی

لقمه ی اولمو دادی، خاک تو زد ریشه به جونم

حق بده تشنه ی حرم شم، مونده مزش زیر زبونم

پَر و بالم حـرم

همه سالم حـرم

به ذات محول الاحوالم حرم

توی فالم حـرم

و اعمالم حـرم

همون که باش وا میشه اقبالم حرم

اَللّهم الرزقنا کـربـلا ... اَللّهم الرزقنا کـربـلا

هر جا حرف تو بشه میشه اشک چشام جاری

طی شده عمر تباهم آقا تو بدهکاری

کربلاتم اگه کم روزیمه قسمته آقا

غیر از اینم نیست آخه تو احسان تو که سالاری

کربلاتم اگه نبُردی، درد هجر حرمو عشقه

من قناعت میکنم آقا، اشک چشم ترمو عشقه

تب و تاب منی

مِی ناب منی

همون رؤیای شیرین خواب منی

تو مهتاب منی

رگ خواب منی

بسه منو همین که ارباب منی

اَللّهم الرزقنا کـربـلا ... اَللّهم الرزقنا کـربـلا

اشک دادم توی روضت آقا تا که دریا شَم

نوکری واسه تو کردم آقا نه که آقا شَم

بهترین لذت دنیام اینه اربعین هر سال

با رفیقای حسینیم یک شب کربلا باشم

بهترین لذت من اینه، کربلا باشم و بتونم

شعر شور حرمَمو تو، جایی که حقشه بخونم

تو بیراهم حـسـیـن

تویی راهم حـسـیـن

گداییمَم فخرمه که شاهم حسین

شبم ماهم حـسـیـن

هواخواهم حـسـیـن

آره پشتم گرمه تکیه گاهم حسین

اَللّهم الرزقنا کـربـلا ... اَللّهم الرزقنا کـربـلا