یادش بخیر یه ذاکری

یادش بخیر یه ذاکری وقتی میخوند گُر میگرفت

یادش بخیر یه ذاکری، وقتی میخوند گُر میگرفت

به سینه و به سَر زنان برا حسین جون میگرفت

بیاید دوباره عاشقا به دور هم حالی کنیم

شور قدیمیشو بگیم تا که جاشو خالی کنیم

هر کی دیوونه ست بسم الله

بخونه برا خلق الله

اگه دیوونه ندیده ای به ما میگن دیوونه

اگه دیوونه شنیده ای به ما میگن دیوونه

هر کی عاقله غمی داره

روزگار درهمی داره

عاشق نشدی نمیدونی

دیوونگی عالمی داره

دیوونه ی حسینم و ویرونه ی حسینم

خراب و مست گوشه ی شیش گوشه ی حسینم

یادش بخیر یه شوری داشت، وِرد زبون همه بود

همیشه توی هـروله، به زیر لب زمزمه بود

وقتی که این شعرو میخوند دلم پُر از صفا میشد

از نام زیبای حسین دل من کربلا میشد

بیا بازم دم بگیریم

تا واسه ارباب بمیریم

بین تموم شاها، شاهم فقط حسینه

تموم سوز و اشک و آهم فقط حسینه

شدم سگ اباالفضل ببینید اَیُهَاالناس

قلاده ام رو بستم کنار کفُ العباس

یه شعری بود افسانه شد، ترانه ی زمونه شد

این شعرو هر کی میشنید، حیرت زده دیوونه شد

اون شعری که مستونه بود، بهونه ی دیوونه بود

حرف دل دیوونه با مردم این زمونه بود

نعره ی مستونگیمه

این شعر دیوونگیمه

به ما میگن دیوونه

امان از این زمونه

بذار بگن دیوونه دیوونه دیوونه

آقامون نور عینه، شاه عالمینه

همه عالم بدونن اربابم حسینه

یادش بخیر گریه کنون، شور میگرفت از دل و جون

نعره ی مستی میکشید برای یار مهربون

اینو بگو با شور و شِین که دشمن اُمیه ام

تا آخرین نفس میگفت که من سگ رقـیّـه ام

بیا بگو بی واهمه

برا عزیز فاطمه

أنا کلب الرقـیّـه

یادش بخیر یه شوری بود، که بر لبم گل میکنه

در دل هر دیوونه ای ایجاد تحول میکنه

دیوونگیمونو بیا، دوباره از سر بگیریم

دل به حسین ببندیم و تا کربلا پَر بگیریم

دیوونه ها همه بگن

مستونه ها همه بگن

دیوونه کجا داره جز در خونه ی حسین

دل دیوونه ی اون شده دیوونه ی حسین

یا حسین غریب مادر تویی ارباب دل من

یه گوشه چشم تو بسته واسه حل مشکل من

همه ی مردم دنیا مارو میخونن دیوونه

آره ما دیوونه هستیم بیخیال این زمونه

یه روزی میاد آقاجون که منم سگ تو باشم

چشامو موقع مرگم زیر پات گذاشته باشم

ذکر دل اهل جنون، حا سین یا نون