غمت در نهان خانه ی دل نشیند

غمت در نهان خانه ی دل نشیند

غمت در نهان خانه ی دل نشیند

به نازی که لیلی به محمل نشیند

به دنبال محمل سبک تر قدم زن

مبادا غباری به محمل نشیند

به دنبال محمل چنان زار و گِریَم

که از گریه ام ناقه در گِل نشیند

به پا گر خَلَد خار و آسان برآرم

چه سازم به خاری که در دل نشیند

بنازم به بزم محبت که آنجا

گدایی به شاهی مقابل نشیند

... حسین جان ، حسین جان ...