فرمانده چقدر اربا اربا شده ای

فرمانده چقدر اِرباً اِربا شده ای

فرمانده چقدر اِرباً اِربا شده ای

فرمانده چقدر مثل مولا شده ای

ای جسم مقطعه در آغوش حسین

مانند علی اکبر لیلا شده ای

اصلاً تو چگونه با ترک های تنت

بر روی عبای سبز او جا شده ای

دستان قلم شده گواهی میداد

دلداه ی روضه های سقا شده ای

آتش به طواف پیکرت آمده است

حالا چقدر شبیه زهرا شده ای

ما را بکشید زنده تر میگردیم

با خون شهید زنده تر میگردیم

چون آینه ای شکسته تکثیر شدی

کفر است بگویم تو زمین گیر شدی

تو آیه ی مهربان باران بودی

اینکونه میان شعله تفسیر شدی

سردار علی بِاَیِ ذنبٍ قُتلت

تو کشته ی زور و زَر و تزویر شدی

آنقدر زِ یاران شهیدت گفتی

تا در وسط خاطره ها پیر شدی

تو مظهر لا اِلهَ اِلا اللّهی

در حنجر ما صدای تکبیر شدی

جز قامت تو کند قیامت هرگز

جان دادن تو به جز شهادت هرگز

این خانه پُر است از سلیمانی ها

احساس خطر کند ولایت هرگز

دستان تو روی خاک افتاد اما

انگشتر تو رفته به غارت هرگز

ای روضه ی مکشوف بگو بعد از تو

ناموس تو میرود اسارت هرگز

اصلاً به همین جسم پُر از واله ی تو

دارد احدی فکر جسارت هرگز